Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

κι αυτό το χαμόγελο ....


φωτογραφία Κωνσταντίνος Δουμπενίδης



Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΓΕΛΟΥΣΕ

Η πρώτη εντύπωση. Άψογη η εκτύπωση:
Γνήσιο χαρτί Kodak, ζωντανά χρώματα,
σωστή η γωνία λήψεως και ο φωτισμός.
Αναμφισβήτητα αναγνωρίζω τον εαυτό μου
στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Όμως
το σκοτάδι που μόνιμα κατοικεί στα μάτια
βγήκε καστανού χρώματος, η δίνη του στόματος
έχει περιοριστεί σε δυο κόκκινα χείλη, αυτά
τα καλοχτενισμένα μαλλιά δεν αντανακλούν
επ’ ουδενί την αταξία στο κεφάλι μου
Κι αυτό το μονίμως χαμογελαστό πρόσωπο -Πώς να το πω;- ασυστόλως ψεύδεται, αγαπητοί μου φίλοι.


Σωτήρης Παστάκας, Η μάθηση της αναπνοής, εκδ. Πλανόδιον, 1990.

2 σχόλια:

sophia είπε...

Υπεροχή φωτογραφία, μεταξύ άλλων, για το χειρισμό φωτός και σκιάς!
Ιδανικό το συνταίριασμά της με το συγκεκριμένο ποίημα.

(σε βρήκα και σε τούτη την e-γωνιά σου.)
;)

do you read me? είπε...

σε ευχαριστώ και από εδώ :)

τα εύσημα πάνε στο φωτογράφο!