Θα μπορούσα να σου δώσω
λίγη απ' τη θλίψη μου
είναι ξανθιά, είναι λεπτή και έχει όμορφα μάτια.
Την κρατώ ζεστή, κάτω απ' το μαξιλάρι
μέχρι που βαραίνουν οι ώμοι τα βράδια.
Θα μπορούσα να σου δώσω αρκετή απ' τη θλίψη μου,
μα φοβάμαι
μη δεθείς κι εσύ μαζί της.
απόσπασμα από το Όλες οι μέρες χιόνι, Αβραμίδου Χριστιάνα
7 σχόλια:
και η θλίψη ξανθιά!
έλεος!!
θα τα βάψω!!!
MA ΞΑΝΘΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ!!! ΑΔΥΝΑΤΟΝ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ.
ΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ,ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΠΟΥ ,ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΘΙΑ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΛΙΨΗ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΗ.
υπάρχει 1 τρογουδάκι!
για τύπους σαν εσένα!
Private Death!
(2ή3 Πράγματα που Ξέρω γι'αυτό)
Γι' αυτό κι εγώ τη σωπαίνω τη θλίψη μου.
Μέχρι που βαραίνουν οι ώμοι τα βράδια.
Ναι άστα να πάνε, δένεσαι. Μπορεί και να σε κρατά και αιχμάλωτη. Να προσέχεις με δαυτη, τα όμορφα μάτια λέω εγώ τα φοβάμαι.
Στέλνω ένα χαμόγελο σε όλους! :-)
Δημοσίευση σχολίου