Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

μ' άλλο δε με παίρνει





Άνοιγμα στα πέρατα
και βροχή του Μάρτη
έχασα σαν έβαλα στοίχημα
πως θα 'ρθει.

Μην φοβάστε στο κορμί
μαγικές ψυχές μου
έτσι με συνήθισαν
όλοι οι έρωτές μου.

Μαγικές κρυψώνες μου
όλες θα σας κλείσω
τώρα τους χειμώνες μου
σαν πουλί θα ζήσω.

Εποχή μου ρόδινη
συρματοπλεγμένη
όχι πως κουράστηκα
μ' άλλο δε με παίρνει.

Όχι πως λευτέρωσα
όλες τις φωνές μου
μα να κρύβω δε μπορώ
τις μικρές χαρές μου.

Μέχρι να φανεί το φως
δρόμους θα διαβαίνω
όχι πως σε ξέχασα
μα δε σε προσμένω.

1 σχόλιο:

aoratos είπε...

ΧΑΛΑΡΟ,ΒΥΘΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.