![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi9VJuCvxkK8SCcB0jt_Y8u701msQ-Z5ivZLlKgtiVkwjEPUZNiOClb14XSd7tnoDhZjimzhSqWuY92J64POlBm74K61JRFWr2lr5cdT5QkJhBvMv-wDTgQz_O9tN0_leCC8TWUC2ET0yc/s400/IMG_9666.jpg)
- Πες μου κάτι αληθινό.
Σαν την ερημιά αυτού που απαγχονίζεται,
σαν τη ροή απ' τα ρουθούνια του πυγμάχου
και σαν την κούραση στα πόδια μου.
- Πες μου κάτι αφόρητο.
Σαν τη φράση "ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για σένα;",
σαν την αμηχανία στους ανελκυστήρες
και σαν την απουσία του νοήματος.
- Πες μου κάτι δυνατό.
Σαν τις αδυναμίες μας που φτάσαν ως τα νύχια,
σαν τα λούλουδα του κάμπου και σαν
καρτέρι των ληστών στο Δήλεσι.
- Και τώρα πες μου κάτι ψεύτικο.
Σαν τα ψόφια δάχτυλα που ’σφιξα στο χέρι,
σαν τον ήλιο του χειμώνα
και σαν την ορκισμένη αγάπη της.
~
υ.γ. καλό μήνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου